SEVGİ YOKSA KORKU VARDIR

Sevgisi olanının kaybetme KORKUSU hiçbir şekilde var olmaz, örneğin.  Sevgi varsa o tam ve bütündür ve hiçbir şey bu bütünlüğü ondan alamaz. Belki evsizdir, belki parasızdır belki mevkisizdir, tüm bu fizik dünya değerlendirmelerine RAĞMEN o TAMDIR.  Daha doğrusu TAM olduğunun bilincindedir. O bilir ki, daha doğrusu bilmesine de gerek yok, o öyle bir haldedir ki onu tamamlayacak hiçbir şeye gereksinimi olmadığının farkındandır. FARKINDALIK budur zaten. “ Ben Ben’im” Ben tam ve Bütün üm. Bunu diyen ÖZ’ün tamamlanma beklentisi yoktur. “Şu şöyle olsa daha mutlu olurum” şeklinde koşullanması yoktur. O var oluşunun bizzat zaten bir mutluluk kaynağı olduğunu bilir. O’nun sevilmiyor olma KORKUSU hiçbir şekilde var olamaz. Çünkü o gerçek boyutta, bu yanılsama dünyasının arkasındaki realitede zaten çok sevildiğini bilir. Çünkü realitede zaten her şey BİR ve BÜTÜNÜR. O, o boyutta sonsuz sevilmektedir. Zaten sevgi var oluşun nüvesidir. O bunu bilir. Bilmek değil de farkındadır. O onaylanmamaktan korkmaz. Çünkü “Ben Benim” farkındalığındadır. Onaylanmak uğruna kendinden vaz geçmez. O korkmaz. Çünkü kaybetmeye inanmaz. Kaybedemeyeceğini bilir. Sevgi varsa korku yoktur. Sevgi tam ve bütün olduğunun farkında olma halidir. Beklentisizlik ve kaygısızlık halidir. AN’da olmaktır. Zararsızlık halidir. Evrende onu yok edebilecek hiçbir şey olmadığının farkında olduğu için, MUTLAK KORKUSUZLUK HALİDİR.